درمان چاقی با امواج مافوق صوت
تاریخ انتشار: ۱۷ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۲۳۴۸۲۰
به گزارش روز یکشنبه پایگاه خبری ساینسدیلی، در این تحقیقات که با استفاده از موشها انجام گرفت، محققان یک گروه از موشها را با استفاده از رژیم غذایی غربی پرچرب و پر از کربوهیدرات تغذیه کردند و گروه کنترل با استفاده از یک رژیم سالم تغدیه شدند.
در طول هشت هفته موشهای دارای رژیم غربی وزن زیادی را اضافه کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در نتیجه این تحقیقات مشخص شد موشهای دارای رژیم غربی که پالسهای غیرواقعی را دریافت کردند، بین هفتههای ۹ تا ۱۶ با همان آهنگ قبلی افزایش وزن یافتند. اما وزن موشهای دارای رژیم غربی که پالسهای مافوق صوت متمرکز را دریافت کردند، با سرعت کمتری افزایش یافت. همچنین میزان غذای مصرفی آنها در طول هفته کاهش یافت، تجمع چربی در بافت شکمی آنها کاهش یافت و تعداد زیادی از نشانگرهای التهابی، متابولیک و خون آنها سالمتر بود. این درحالی است که فاکتورهای مذکور در گروه موشهای دارای رژیم غذایی سالم، تفاوت محسوسی نداشت.
به اعتقاد محققان این شیوه برای مدیریت چاقی و درمانی عوارض مزمن مرتبط با آن مانند دیابت و سندروم متابولیک کاربرد دارد.
در حال حاضر حدود ۶۱ درصد از بزرگسالان به اضافه وزن یا چاقی مبتلا هستند و شاخص توده بدنی بالایی دارند.
شاخص توده بدنی (BMI) مهمترین فاکتور در تعیین وزن نرمال، اضافه وزن و چاقی است. شاخص توده بدنی با تقسیم وزن (به کیلوگرم) بر توان دوم قد (به متر) به دست می آید.
شاخص توده بدنی کمتر از ۱۸.۵، نشان دهنده کم وزنی غیر طبیعی است. اگر عدد بدست آمده بین ۱۸.۵ تا ۲۴.۹ باشد، یعنی وزن فرد طبیعی است. عدد بزرگتر و مساوی ۲۵، نشان دهنده اضافه وزن است. عدد ۳۰ به بالا نشان دهنده چاقی است، که به ترتیب به چاقی درجه یک (بین ۳۰ تا ۳۴.۹)، چاقی درجه دو (بین ۳۵ تا ۳۹.۹) و چاقی درجه سه (۴۰ به بالا) تقسیم بندی می شود. آگاهی از شاخص توده بدنی برای هر فرد ضروری است.
مطالعات نشان می دهد بیش از ۱۰ نوع سرطان با چاقی و اضافه وزن ارتباط مستقیم دارد. علاوه بر آن، چاقی عامل اصلی حمله قلبی، سکته مغزی، بیماریهای تنفسی و دیابت است.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Scientific Reports منتشر شده است.
منبع: ایرنا
کلیدواژه: سازمان جهانی بهداشت چاقی دیابت سازمان جهانی بهداشت چاقی دیابت برگزیدگان علم اخبار کنکور موش های دارای رژیم شاخص توده بدنی اضافه وزن موش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۲۳۴۸۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نتیجه تحقیقی تازه درباره نشستن و تحرک
فرارو- افراد حسی کاملا شهودی نسبت به سالم بودن دارند این که ایستادن بهتر از نشستن است این که ورزش برای سلامت کلی بدن عالی است و این که داشتن خواب خوب امری ضروری میباشد. با این وجود، این که آیا ورزش در شب ممکن است خواب ما را مختل کند یا ما را مجبور کند که برای ریکاوری بیشتر بی تحرک باشیم یک سوال کلیدی را مطرح میسازد: بهترین راه برای ایجاد تعادل ۲۴ ساعته به منظور بهینه سازی سلامتی مان چیست؟
به گزارش فرارو به نقل از کانورسیشن، نتایج تحقیقاتی تازه درباره عوامل خطر مرتبط با بروز بیماری قلبی، سکته مغزی و دیابت نشان داد که میانگین خواب بهینه ۸.۳ ساعت است در حالی که برای فعالیتهای سبک و فعالیت متوسط تا شدید بهتر است برای هر یک ۲.۲ ساعت وقت اختصاص داده شود.
یافتن تعادل مناسبدستورالعملهای بهداشتی کنونی توصیه میکنند که برای یک رژیم معقول داشتن فعالیت بدنی با شدت متوسط تا شدید ۲.۵ تا ۵ ساعت در هفته را رعایت کنید. با این وجود، شواهد فزاینده نشان میدهند این که چگونه روز خود را سپری میکنید میتواند پیامدهای مهمی برای سلامتی تان داشته باشد. علاوه بر فعالیت بدنی با شدت متوسط تا شدید این به معنای زمانی است که در حالت نشسته، ایستاده، انجام فعالیتهای بدنی سبک (مانند قدم زدن در اطراف خانه یا محل کار) و خواب سپری میکنید.
پژوهشگران دانشگاه سوینبرن در استرالیا بر روی دو هزار فرد بزرگسال که از حسگرهای بدن استفاده کردند که میتوانست رفتارهای فیزیکی آنان را تفسیر کند به مدت هفت روز بررسی انجام دادند. این ارزیابی نشان داد که آن افراد میانگین ۲۴ ساعت خود را چگونه سپری کرده بودند.
در آغاز مطالعه اندازه دور کمر، میزان قند خون و حساسیت شرکت کنندگان به انسولین مورد ارزیابی قرار گرفت. حسگرهای بدن و دادههای ارزیابی با یکدیگر تطبیق داده شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و سپس در برابر نشانگرهای خطر برای سلامت مانند امتیاز خطر بیماری قلبی و سکته به منظور ایجاد یک مدل مورد آزمایش قرار گرفتند. با استفاده از آن مدل مواردی مشخص شدند که کمترین ارتباط را با خطر بروز بیماری قلبی و سطح گلوکز خون داشتند. این امر ترکیب بهینه بسیاری از فعالیتهای نشسته، ایستاده، سبک و با شدت متوسط را ایجاد کرد.
زمانی که پژوهشگران به دور کمر، قند خون، حساسیت به انسولین و امتیاز خطر بیماری قلبی و سکته نگاه کردند به مناطق زمانی بهینه متقاوت رسیدند. جایی که این مناطق به طور متقابل همپوشانی داشتند منطقه بهینه برای خطر بیماری قلبی و دیابت قلمداد شد.
شما بیشتر از آن چه فکر میکنید فعالیت بدنی داریدپژوهشگران دریافتند آن دسته از فعالیتهای بدنی ملایم که به صورت پیاده روی کمتر از ۱۰۰ قدم در دقیقه تعریف میشوند از جمله قدم برداشتن به سمت رفتن به حمام یا قدم زدن معمولی با دوستان به ویژه در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ ارتباط قوی با کنترل قند خون دارد. آن نوع از فعالیتهای بدنی ملایم احتمالا به طور متناوب در طول روز انباشته میشوند نه آن که یک تمرین سبک هدفمند باشد.
شواهد تجربی نشان دادند که قطع روند نشستن به طور منظم با فعالیتهای فیزیکی سبک (مانند پیاده روی ۳ تا ۵ دقیقهای در هر ساعت) میتواند متابولیسم بدن را به ویژه پس از ناهار بهبود بخشد.
علیرغم آن که زمان فعالیت بدنی متوسط تا شدید ممکن است بسیار زیاد به نظر برسد یعنی بیش از دو ساعت در روز پژوهشگران آن را بیش از صد قدم در دقیقه تعریف کردند. این میزان معادل یک پیاده روی سریع است.
گفتنی است که این یافتهها مقدماتی هستند. این نخستین مطالعه صورت گرفته در مورد خطر بیماری قلبی و دیابت و ۲۴ ساعت بهینه است و نتایج حاصل از آن به تایید بیشتر با انجام مطالعات بیشتر و طولانی مدتتر در آینده نیاز دارد.
دستورالعملهای فعالیت بدنی در حال حاضر صرفا شدت و زمان ورزش را توصیه میکند. مجموعه جدیدی از دستورالعملها برای گنجاندن حرکت ۲۴ ساعته در حال توسعه هستند.
نتیجه تحقیق تازه دستورالعملی کلی را ارائه میدهد: در اصل این به معنای کاهش زمان نشستن در صورت امکان، افزایش فعالیت بدنی با شدت سبک و ایستادن، افزایش فعالیت بدنی با شدت بیشتر و هدف گذاری برای خواب سالم ۷.۵ تا ۹ ساعت هنگام شب است.
تغییرات سودمند میتواند به شکل کاهش زمان خیره شدن به صفحه نمایش در شب یا انتخاب رفت و آمد فیزیکی فعال به جای رفت و آمد از طریق رانندگی با خودرو یا اولویت قائل شدن برای زمان خواب زودتر به جای تماشای تلویزیون تا دیروقت باشد.